Ons Leger Waakt

                 De Spanning Was Te Snijden. Onophoudelijk Zond De Radio Duitse Marsmuziek Uit Die Opeens Oversloeg In Een Aanzwellend Gehuil: "Sieg-Heil-Sieg-Heil.. .Achtung ... Der Führer Sprecht!". Na Bijna Een Uur Was De Führer Adolf Hitler Uitgeraasd. De Ouderen, Die Aan De Radio Gekluisterd Bleven, Keken Vol Angst Naar Elkaar. Zal Er Toch Oorlog Van Komen?

Dat was de vraag die iedereen in de ban hield.
In 1938 waren er al wat schermutselingen geweest, toen Hitler zijn oog liet vallen op Centraal-Europa. Maar aangezien België een onafhankelijkheids- politiek voerde, hadden we eigenlijk weinig te vrezen. Er was al wel een gedeeltelijke mobilisatie geweest, maar men nam het nog allemaal niet zo ernstig. Als het ooit zo ver zou komen, dan konden wij op onze twee oren slapen. De forten van Luik, het versterkte Albertkanaal en de Franse Maginot-linie zouden wel de vijand tot andere gevoelens brengen.
Nochtans belette niets dat er voorzorgsmaatregelen werden getroffen, vooral op aanraden van de P.L.B.: dat was de dienst voor Passieve Luchtbescherming, die op elke gemeente georganiseerd was.
De rekrutering voor de P.L.B., kortweg "burgerbescherming" genoemd, geschiedde nogal vlot, want men had laten doorschemeren dat de leden van de P.L.H. niet zouden worden gemobiliseerd.
Op 1 september 1939 vielen de Duitse militaire eenheden Polen binnen en  twee dagen later, op de zondag van Hulstekermis, verklaarden Frankrijk en  Groot-Brittanië de oorlog aan Duitsland.

Toch wilden we nog niet geloven dat er een tweede wereldoorlog zou uitbreken, maar de voorschriften die aan de bevolking werden kenbaar gemaakt, namen toe in aantal. Nu werd verplicht dat zowel voor de binnen- als de buitenverlichting speciale maatregelen moesten genomen worden. Al de vensters, deuren, glazen dakpannen, veranda's, enz ... waardoor het licht zou kunnen naar buiten stralen, moesten worden afgeschermd. Als materiaal kon aangewend: zwarte wollen stof, karton, inpakpapier enz ...
Enkele weken later moest het gemeentebestuur instaan voor het vrijmaken  van grote schuilplaatsen. De kelders van de brouwerijen Maelfait, Andries, Delva en Flandria werden daarvoor ter beschikking gehouden. Aan de leden van de P.L.B., zeventig in aantal, werd een grote blikken doos bezorgd met daarin een gasmasker.
 

Opeisingen waren ook al niet vreemd. een pistool werd ingeleverd door Sylveer Maelfait, Jozef Vansteenkiste, Aimé Haerens, Ww. Alfons Callewaert, Jozef Melsens en het gemeentebestuur. Het paard werd opgeëist van de kinderen Verhamme, Rafael Naert, Emeil Debruyne, Jules Decanniere en Hector Depraetere. Er werd zelfs beroep gedaan op het motorwiel 'Gilette' van Cyriel en Jules Delaere uit de Staatsbaan (nu Brugsesteenweg) en de motor F.N. van Jules Dewaele uit de Hulstsestraat.

Op de aanplakborden te Kortrijk hingen grote affiches "ONS LEGER WAAKT".
Nadat op 14 januari 1940 de soldaten van fase D gemobiliseerd werden, waren er al ongeveer 500 wederopgeroepenen van Kuurne, waaronder onderpastoor E.H. Michiel Rooryck (oud-strijder van 1914 - 18). In de nacht van zaterdag 24 februari 1940 werd de zomertijd ingevoerd.
Ondertussen moest de echtgenote thuis maar zien te redden, heel alleen, met een vergoeding van 8 fr. per dag, 3,50 fr. per kind ten laste.
In de nacht van 24 februari 1940 werd de zomertijd ingevoerd.

Met de lente van 1940 verbeterde de toestand niet. In maart hadden de Finnen gecapituleerd voor Rusland en op 9 april was er de Duitse inval in Denemarken, dat ook al niet lang weerstand kon bieden.
De angst groeide onder de bevolking.

De angstpsychose werd aangewakkerd door het rondstrooien van meestal loze berichten. zo moesten op zeker ogenblik alle reclameborden van 'Pacha-chicorei' het ontgelden, want naar men zei stonden op achterkant tekens die alleen door spionnen gekend waren.